W przypadkach początkowych stadiów zwyrodnienia jądra miażdżystego oraz umiarkowanej stenozy kanału kręgowego jedną z metod leczenia jest implantacja dynamicznego stabilizatora międzykolczystego. Pod kontrolą RTG rozszerzamy przestrzeń między wyrostkami kolczystymi i montujemy odpowiedniej wielkości implant. Założenie tego stabilizatora powoduje odciążenie chorego dyska oraz stawów międzykręgowych, zwiększenie wysokości przestrzeni międzykręgowej, nieznaczne poszerzenie światła kanału kręgowego. Poprawia się odżywianie jądra miażdżystego i dochodzi częściowej jego regeneracji. Również wewnętrzne pęknięcia pierścienia włóknistego mogą się skutecznie wygoić. Zabieg jest bezpieczny, bo nie ma konieczności otwierania kanału kręgowego i nie wykonujemy żadnych manipulacji na korzeniach nerwowych.
Stosuje siętrzy rodzaje wsporników międzywyrostkowych: InSWing polskiej firmy LFC, która w 2008 roku sprzedała patent amerykańskiej firmie Orthofix Spine - Blackstone Medical oraz implanty szwajcarskiej firmy Synthes - StenoFix i In-Space. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym, a czas jego trwania nie przekracza godziny. W przypadku implantacji stabilizatora InSWing oraz StenoFix skórę nacinamy na długości 5-7cm nad kręgosłupem (w zależności od wagi pacjenta i grubości podskórnej tkanki tłuszczowej), następnie delikatnie odpreparowujemy mięśnie przykręgosłupowe. Po usunięciu więzadła z pomiędzy wyrostków kolczystych dobieramy odpowiedni implant i montujemy go.
W przypadku stabilizatora typu In-Space dojście jest wyjątkowo mało obciążające dla pacjenta. Pod kontrolą RTG na bocznej ścianie brzucha nacinamy skórę na długości 1,5 - 2cm
i jak w metodzie endoskopowej do przestrzeni międzywyrostkowej wprowadzamy tuleje o średnicy 8-14mm. Po odpowiednim rozszerzeniu przestrzeni i ustaleniu wielkości implantu przez ostatnią tuleję implantujemy stabilizator międzywyrostkowy. W niektórych przypadkach bardzo dobry efekt uzyskujemy poprzez połączenia odbarczenia dyska metodą nukleoplastyki lub systemem Disc FX, a następnie podparcie chorego dysku przezskórnym implantem In-Space.
Pacjent w godzinach wieczornych może być uruchomiony i w drugiej dobie po zabiegu wychodzi do domu. Niestety w części przypadków nie ma możliwości implantowania stabilizatora międzywyrostkowego na poziomie L5-S1.
